Bij het arrangement dit weekend proefden we diverse Rieslings and Pinot Grises van Jean Geiler, Marcel Deiss, Dopff, diverse cooperaties en van Baumann Zirgel.

Marc Tempé

Een bijzondere wijnboer in de Elzas is Marc Tempé. Bijzonder omdat hij een aantal dingen anders doet.

De druiven worden met de hand geplukt. En daarna wordt voor alles de tijd genomen. Om te beginnen met het persen. Er wordt vervolgens nooit suiker toegevoegd om het alcoholpercentage te verhogen. Voor de fermentering krijgt de wijn ook meer tijd dan gebruikelijk. Minimaal 2 jaar mag het proces doorgaan. Daarvoor gebruikt hij onder meer oude(re) houten vaten uit de Bourgogne (zie foto’s). De ‘lieu dits’ en de grand cru’s worden niet gefilterd bij het bottelen. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Tempé maakt ook blends. Mixes van Pinot Gris en Gewurztraminer bijvoorbeeld. Dit is een benadering die niet door iedereen gewaardeerd wordt. Maar eigenlijk is het heel interessant. Net als bij bijvoorbeeld Bordeauxs kun je de zwaktes en sterktes van verschillende druiven elkaar laten aanvullen, cq. opheffen. Waarom niet?

Hij is niet de enige biologische wijnboer in de Elzas. Ze hebben zo’n 20 hectare grond ter beschikking. Dat is best aardig. Ik ken wijnboeren die al goed kunnen leven met minder dan de helft.

Hoe dit alles economisch kan, is mij niet helemaal duidelijk. De prijs van een fles moet immers gewoon een stuk hoger zijn?
Als ik het goed begrepen heb, doen ze het vooral goed in de export naar Japan. In Nederland gebeurt er nog niet zo veel. Dat zou echter best anders kunnen: het is een mooie marketing case. Marc Tempé is letterlijk een mooi figuur. Hij is een merk. En hij maakt lekker eigenwijs een mooi product. Dat staat buiten kijf. Maar hij ‘verkoopt’ zijn filosofie ook goed. Het verhaal om hem wordt steeds bekender. Daarnaast doen biologische producten en wijnen het sowieso steeds beter.

Proefnotities
Zeer opvallend vond ik dat in zijn Rieslings, maar ook in zijn Pinot Gris en ook bijvoorbeeld zijn Gewurztraminer steeds een heel herkenbaar “spoortje zuur’ te proeven was. Volgens zijn vrouw Anne Marie doen ze dat expres. Als een soort handtekening.

Alliance 2003 Dit is zo’n mix, in dit geval van Pinot Blanc, Riesling and Sylvaner. Je ruikt bloemen en kruiden en die proef je ook. Met een mooi zuurtje erdoor heen.

Pinot Gris Zellenberg 2003 Smaakt vol en gebalanceerd, tikje droog. In de neus heeft hij duidelijk ook iets zoets. In de afdronk weer mooi dat zuurtje.

Gewurztraminer Zellenburg 2005 Sommige Gewurztraminer zijn voor mij ‘too much’ om ‘zo’ te drinken. Met iets te eten erbij wordt het anders. Deze wijn kan ook zonder eten. Dat komt omdat hij niet te wee-zoet is en ook iets kruidigs heeft en weer dat spoortje zuur.

Pinot Noir Altenbourg 2004 Dit is zo’n jongen die anderhalf jaar in de vaten mocht rijpen (zie foto’s). Mooi geworden. Je proeft aardbeien en kersen en in de neus ook de associatie van hooi.

Riesling Grafenreben 2003 Deze wijn mocht zelfs 20 maanden fermenteren. Volgens mij zoiets als de draagtijd van een olifant. En dan nog es 3 jaar in zo’n vat. Resultaat, rijk complex en door het hout iets van vanille en noten. Veel mineraliteit en ook iets van petroleum. Of dat laatste ‘mag’, cq. goed is: daarover zijn de meningen verdeeld. Ik moet zeggen dat daar het slechts om een zweem gaat, het lekker en karaktervol is.

Riesling Grand Cru Mambourg 2000 Het schijnt dat Marc deze wijn nauwelijks verkoopt. Ze bewaren hem voor kleine kring of drinken hem zelf. Prachtige Riesling met veel mineraliteit en tonen van karamel en banaan. Ook weer die Petroleum zweem.

Pinot Gris Grand Cru Furstentum Vendanges Tardives 2001 Alles wat je van een late oogst mag verwachten. Rijk, vol, veel mineraliteit. Gelukkig niet te zoet.