Elzas wijnen - zoet of droog?

Alle Elzassers zoet?

In sommige artikelen over Elzas wijnen lezen we dat ze de naam hebben allemaal zoet te zijn, maar dat dit in werkelijkheid lang niet altijd (meer) klopt. Het zou nu eerder gelden voor Duitse wijnen. Onlangs las ik in de New York Times echter een artikel waarin gesteld wordt dat de Elzas wijnen juist steeds zoeter worden. Als voorbeeld noemde de schrijver (Eric Asimov) een Pinot Gris Clos Windsbuhl, van Zind Humrecht. Prachtige wijn, maar (te) zoet vond hij.

Gek, dacht ik. De vele glazen Pinot Gris die ik de afgelopen jaren heb gedronken, hebben allemaal wel een zoetje. Vaak volle wijnen die goed combineren met wit vlees, eend en bijvoorbeeld Foie Gras. De schrijver wilde eea echter combineren met varkensvlees en aardappels en hij wilde daar een droge(re) wijn bij. Neem dan een Pinot Blanc of een Riesling zou ik zeggen.

Zind Humbrecht geeft overigens met een code op het etiket aan hoe zoet de wijn is. 1=droog; 5= zoet. En bijvoorbeeld Château d’Orschwihr, geeft op haar 2006 Bollenberg Riesling aan hoeveel gram suiker residuen per liter in haar wijn zit.

Ik ken de ‘drogere’ Elzaswijnen van 15 jaar en langer geleden niet. Jammer !!
Ik vind met Olivier Humbrecht echter vooral ‘balans’ belangrijk’. Liever geen (chemische) toevoegingen (suikers). Als de fermentering een natuurlijk verloop heeft, dat is: de tijd neemt die nodig is, dan is het goed. Jammer dan, als er nog residue suikers over zijn. Gewoon zo laten.
Niet iedereen volgt die ‘katholieke’ benadering van Humbrecht. (zie eerder artikel) Zo maakt Trimbach ze ‘droger’. Dat was de protestantse benadering. Kan ik overigens ook mee leven :-)

Nb. Wijnmakers als Humbrecht maken hun wijnen zoveel mogelijk biologisch. Het kan heel goed dat de wijndruiven in een wijnjaar ‘edel hebben gerot’ (botrytis). Dat maakt de wijnen van dat jaar zoet, vol en rijk. Maar ze wijken wel af van de norm. Wellicht was dat het geval met de Pinot Gris van meneer Asimov uit het begin van dit verhaal.