De Elzas geniet van een bijzonder klimaat. Het betreft een microklimaat waarin uitstekend wijn verbouw kan worden. Er zijn grote temperatuurverschillen tussen zomer en winter. Maar dat heeft juist een goed effect op de wijndruiven. Daarover zo direct meer.
De lente en herfst zijn zacht en er valt relatief weinig regen. De Vogezen spelen hierbij een belangrijke rol, ze houden de westenwinden en de regenwolken tegen. Of beter gezegd de Vogezen ‘trekken de wolken leeg.’ Hoe dichter je bij de grens van de Elzas komt hoe minder het regent. De wolken zijn dan ‘op’. En we zijn geen meteoroloog, maar hoe uitgestrekter de vallei hoe minder regen of andersom hoe dichter de bergentoppen bij elkaar staan hoe meer het regent. Dit heeft ongetwijfeld te maken met het stijgen van de wolken en vooral met hoe snel ze dat doen en hoe dicht ze dan op elkaar zitten.
Terug naar de wijn: van belang is naast het weer vooral de grond. Dat het relatief droog is en dat de zon veel schijnt is al genoemd. Dat betekent zoals bij elke wijn dat de wortels diep de grond in moeten, op zoek naar water en voedingsstoffen. De samenstelling van die bodem verschilt enorm: kalk, klei, mergel, zandsteen, sedimentaire gesteenten, etc.
Je proeft het allemaal terug. Los van de verschillende druivenrassen is er dus een enorme varieteit aan smaken.
Wijn moet lijden, wordt wel eens gezegd. Bij het zoeken naar water, moet je het een druif niet te gemakkelijk maken. Maar ook het overleven van de kou in de winter en dan de aanpassing naar de zomer, maken van Elzaswijn soms wat wij hier noemen een echte ‘vecht’wijn. De wortels moeten diep en nemen dan en passant allerlei zaken op die in de grond zitten. Je ziet dat ook in de Bourgogne. Ten opzichte van bijvoorbeeld Bordeaux wijnen alwaar een (zee-)klimaat moeten de wijnen hier meer ‘vechten’ wat ze vaak pregnanter en ‘minder rond’ maakt. Tegelijkertijd geldt dat de wijnboeren bijzonder kundig zijn om de uiteindelijke smaak af te stemmen op wat de klant wil. En als die klant zoet, rond en makkelijk wil, dan krijgt hij dat. (...)
De lente en herfst zijn zacht en er valt relatief weinig regen. De Vogezen spelen hierbij een belangrijke rol, ze houden de westenwinden en de regenwolken tegen. Of beter gezegd de Vogezen ‘trekken de wolken leeg.’ Hoe dichter je bij de grens van de Elzas komt hoe minder het regent. De wolken zijn dan ‘op’. En we zijn geen meteoroloog, maar hoe uitgestrekter de vallei hoe minder regen of andersom hoe dichter de bergentoppen bij elkaar staan hoe meer het regent. Dit heeft ongetwijfeld te maken met het stijgen van de wolken en vooral met hoe snel ze dat doen en hoe dicht ze dan op elkaar zitten.
Terug naar de wijn: van belang is naast het weer vooral de grond. Dat het relatief droog is en dat de zon veel schijnt is al genoemd. Dat betekent zoals bij elke wijn dat de wortels diep de grond in moeten, op zoek naar water en voedingsstoffen. De samenstelling van die bodem verschilt enorm: kalk, klei, mergel, zandsteen, sedimentaire gesteenten, etc.
Je proeft het allemaal terug. Los van de verschillende druivenrassen is er dus een enorme varieteit aan smaken.
Wijn moet lijden, wordt wel eens gezegd. Bij het zoeken naar water, moet je het een druif niet te gemakkelijk maken. Maar ook het overleven van de kou in de winter en dan de aanpassing naar de zomer, maken van Elzaswijn soms wat wij hier noemen een echte ‘vecht’wijn. De wortels moeten diep en nemen dan en passant allerlei zaken op die in de grond zitten. Je ziet dat ook in de Bourgogne. Ten opzichte van bijvoorbeeld Bordeaux wijnen alwaar een (zee-)klimaat moeten de wijnen hier meer ‘vechten’ wat ze vaak pregnanter en ‘minder rond’ maakt. Tegelijkertijd geldt dat de wijnboeren bijzonder kundig zijn om de uiteindelijke smaak af te stemmen op wat de klant wil. En als die klant zoet, rond en makkelijk wil, dan krijgt hij dat. (...)
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten